نیلوفرانه...
الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم
نیلوفرانه...
الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویمپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 7
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- آبان 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 2
- مرداد 1391 4
- تیر 1391 7
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 7
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 5
- دی 1390 4
- آذر 1390 8
- آبان 1390 2
- مهر 1390 2
- شهریور 1390 7
- مرداد 1390 10
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 5
- اردیبهشت 1390 14
- فروردین 1390 5
- اسفند 1389 3
- دی 1389 1
- آذر 1389 4
- آبان 1389 2
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 2
- خرداد 1389 7
- دی 1388 1
- آبان 1388 1
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 2
- بهمن 1387 1
- آذر 1387 4
- آبان 1387 2
- تیر 1387 1
- اردیبهشت 1387 2
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 2
- آذر 1386 1
- آبان 1386 1
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 12
- تیر 1386 12
آمار : 132622 بازدید
Powered by Blogsky
پرستو مهاجر
1386/07/29 ساعت 20:10
...
تو نیز بزرگ میشوی
چون دیگران...و رفتن در مسیر تو نیز هست
تو هم خواهی رفت...به هزار مسیر...
هر چه در آنی فانیست...حتی همین واژه ها...
و تنها او میماند
همو که ده روزیست مهمان کرم و بخشش اوئی...
کاش مهمان خوبی باشیم
پرستو مهاجر
1386/07/01 ساعت 14:34