نیلوفرانه...

نیلوفرانه...

الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم
نیلوفرانه...

نیلوفرانه...

الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم

سلام بر غزه

  

یک لحظه دیده بربند و با من فکر کن  

به سرما فکر نکن که وجودت را کرخت میکند  

به قعطی برق فکر نکن که علاوه بر این ظلمت دیو آسا بیماران را نیز تهدید میکند 

به نبود غذا فکر نکن...وبه گرسنگی اطفال  

به نبود آب فکر نکن ....وبه لب تشنگی بچه ها 

به مادری فکر کن که جگر گوشه اش برای همیشه خفته 

 در بستری به رنگ یاس و لاله 

به مادری که پاسخی به خواسته های کودک نداشته  

نه گرمایی  

نه نانی 

نه آبی  ... 

و حالا طفلش 

  بی جان  

گلگون وآرام در کنارش بری همیشه خفته  

وگویی مادر نه اشکی برایش مانده  نه فریادی... 

دلم میخواهد من به جای او فریاد برآورم  

دلم میخواهد ما همه کسانی که طعم فرزند داشتن را چشیده ایم به جای او فریاد بزنیم 

که 

ذبح انسان کافی است  

دست از این همه جنایت انسانی بردارید... 

 حرف شما چیست؟ 

  

 

 

شبی در مجلسی ذکر علی بود 

شنیدم عاشقی فرزانه فرمود 

اگر آتش به زیر پوست داری 

نسوزی چون علی را دوست داری

شکرانه

 

ممنونم از اینکه فراموشم نمیکنی... هرگز ... 

حتی اگر من...  

و از اینکه آرامم ساختی  

.باید مینوشتم تا فراموش نکنم

 

پر از اظطرابم  

گویی برای همیشه دیرشده باشد 

پر از نگرانی  

گویی از همه توان بهره کشیده باشم  

من احساس میکنم قاتلم  

من دلمردگیم را یک قتل میدانم 

من محتاج یک دم عیسوی برای  

                                        دوباره بودنم  

                                                          برای زنده شدن  

                                                                         زندگی کردن  

                                                                                      آدم شدن

خداااااااااایا کمکم کن...