آمد رمضان وعید با ماست
قفل آمد آن کلید با ماست
بربست دهان و دیده بگشاد
وآن نور که دیده دید با ماست
مهمان حبیب خداست
.
.
.
.
.
.
.
قربان کرمت...این همه پذیرای حبیبت هستی!
حتی خوابش هم عبادت است!
هر آیه خواندنش ختم قرآن!
صاحب خانه...ما را دریاب...کاری کن گرم نعمتها نشویم...مشغول تو باشیم بالا بالا...