نیلوفرانه...

الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم

نیلوفرانه...

الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم

دوست قدیمی

روزها از ان روز میگذرد که تو را کشف کردم به عنوان همراهی برای همیشه .

شاید قبلا بارها تو را دیده بودم

از بسیار قبل شاید قبل از یک سالگی ..کاملا اتفاقی...

گاه گریه تو را به من نشان میدادند شاید ارام گیرم...

و در اوج لجبازی به تو می خندیدم....

و بی شک همراه با وفای دو ران شیرین بین نوجوانی وجوانیم بودی...

بگذریم که گاهیزیاد حساس بودی....

وهمیشه بسیار صادق....

وصداقت زیادت گاه ازار دهنده...ولی چون همه به تو وابسته شده ام...انقدر که مانده ام  تو ایینه ای وبدل یامن...

نظرات 1 + ارسال نظر

سلام
تو که مارو لینک نکردی ولی ما به اقتصای معرفتمون اینکارو کردیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد