فَلَکَ الحَمدُ عَلی حِلمِکَ بَعدَ عِلمِک
عَلی عَفوِک بَعدَ قُدرَتِک
وَ یَحمِلنی وَ یُجَرِّئُنی عَلی مَعصیتِک
شکر ...دانستی...صبر کردی
با تمام قدرتی که داشتی برای تنبیهم...مرا بخشیدی
ومن
من
جسور شدم از اینهمه خوبی ات...و...آه