نیلوفرانه...

الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم

نیلوفرانه...

الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم

کودکانه

چشمهایم را میبندم باید کودک شوم .باید فاصله بگیرم از این همه اسارت بزرگی، باید برای لمس واقعی عشق ومحبت بی ریا شوم.باید اگر میخواهم بهترین ها را برای هدیه دادن به توبیابم، دیده پول شناسیم را ببندم تا گل را،مهر را،پاکی وعشق را بیابم.

میخواهم تمرین کنم تااز نو بتوانم بوسیدنت ،در آغوش گرفتنت و هرم نفست را داشته باشم و باور کنم که پناه امنم تنها تویی 

دوستت دارم ملیکه محبت مادر