آیات

بانو جان!زهرای مهربانی ها!

هنوز جهان دارد آیاتی  که شعر مظلومیت علی را فاطمی میسرایند...

و قضی من قضی...

و تو ای بانو آیاتی هستی بر این ادعا که این قوم چه می آورند بر شیعه علی!

روضه...

تجسم کن!

فردای دفن مهتاب را...

خانه بدون بانوی آیینه هارا...

مولا را...

حسنین را...

زینبین را...

زینب را

زینب را

زینب را

این یعنی اوج روضه...

اوج غربت...............

زن ریحانه است...

به این فراز که میرسم آتش میگیرم مولا...

زن شاخه گلی خوشبوست...از او قهرمانی نخواهید...

ریحانه

در 

دیوار...

ریحانه

محسن

فضه...

ریحانه

مولا 

دست بسته...

کوچه 

کوچه 

کوچه...

                    یا محمد فاطمه حیدر شده...