نیلوفرانه...
الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویم
نیلوفرانه...
الهی!چه بی صدا و چه بی منت می بخشی و من چه حسابگرانه و مغرورانه تسبیح می گویمپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 7
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- آبان 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 2
- مرداد 1391 4
- تیر 1391 7
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 7
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 5
- دی 1390 4
- آذر 1390 8
- آبان 1390 2
- مهر 1390 2
- شهریور 1390 7
- مرداد 1390 10
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 5
- اردیبهشت 1390 14
- فروردین 1390 5
- اسفند 1389 3
- دی 1389 1
- آذر 1389 4
- آبان 1389 2
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 2
- خرداد 1389 7
- دی 1388 1
- آبان 1388 1
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 2
- بهمن 1387 1
- آذر 1387 4
- آبان 1387 2
- تیر 1387 1
- اردیبهشت 1387 2
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 2
- آذر 1386 1
- آبان 1386 1
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 12
- تیر 1386 12
آمار : 133741 بازدید
Powered by Blogsky
دوست قدیمی
روزها از ان روز میگذرد که تو را کشف کردم به عنوان همراهی برای همیشه .
شاید قبلا بارها تو را دیده بودم
از بسیار قبل شاید قبل از یک سالگی ..کاملا اتفاقی...
گاه گریه تو را به من نشان میدادند شاید ارام گیرم...
و در اوج لجبازی به تو می خندیدم....
و بی شک همراه با وفای دو ران شیرین بین نوجوانی وجوانیم بودی...
بگذریم که گاهیزیاد حساس بودی....
وهمیشه بسیار صادق....
وصداقت زیادت گاه ازار دهنده...ولی چون همه به تو وابسته شده ام...انقدر که مانده ام تو ایینه ای وبدل یامن...
پرستو مهاجر
1386/04/17 ساعت 00:46
سلام
تو که مارو لینک نکردی ولی ما به اقتصای معرفتمون اینکارو کردیم